Kosningabaráttan 1982

Kvennaframboð hafði mikil áhrif á kosningabaráttuna þegar það bauð fram í fyrsta skipti 1982. Beðið var með eftirvæntingu eftir framboðslistanum. Athygli vakti að nánast engin þekkt andlit úr stjórnmálum eða opinberu lífi voru á listanum.

Eins og sjá má á ljósmyndum hér að neðan var kosningabaráttan óhefðbundin, lifandi og skemmtileg. Haldnir voru hverfafundir, Peysufatasöngsveitin söng og keyrt var um bæinn á blómum skrýddum pallbíl.

Kosningaúrslitin urðu þau að Kvennaframboð fékk 10,94% atkvæða og þær Guðrún Jónsdóttir og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, sem skipuðu efstu sætin, settust í borgarstjórn. Fyrsti varaborgarfulltrúi var Magdalena Schram.

Stóri sigurinn var þó að hlutfall kvenna í borgarstjórn tæplega tvöfaldaðist. Hækkaði úr 20% í 38,1% og hlutfall kvenna í sveitarstjórnum á landsvísu tvöfaldaðist, fór úr 6% í 12%. Aðrir flokkar höfðu séð sitt óvænna og sett konur ofar á sína lista.

Á þeim þremur kjörtímabilum sem Kvennaframboð og Kvennalisti (1982-1994) sátu í borgarstjórn fór hlutfall kvenna úr 20% í 53,3%. Á landsvísu hækkaði hlutfallið í sveitarstjórnum úr 6% í 25%. Á sama tíma fjölgaði konum í borgarstjórn úr þremur í átta.

Kvennalistinn bauð einnig fram á Akureyri og fékk 17,4% atkvæða, tvo fulltrúa og myndaði meirihluta ásamt Framsóknarflokki og Alþýðubandalagi.

Sjá nánar gögn hér að neðan

Kosningabaráttan var lifandi og skemmtileg og farnar voru óhefðbundnar leiðir í baráttunni. Hverfafundir voru haldnir í flestum hverfum borgarinnar þar sem flutt voru ávörp og Peysufatasöngsveitin söng. Keyrt var um bæinn á blómum skrýddum pallbíl með gjallarhorni sem var óspart notað til að koma boðskapnum á framfæri. Kvennaframboðskonur stofnuðu Peysufatasöngsveit og var einkennisbúningurinn lopapeysa og skotthúfa. Skotthúfan var til heiðurs framboði kvenna frá byrjun 20. aldar.

Söngsveitin söng á kosningafundum og öðrum uppákomum og vakti mikla lukku. Fyrsti hverfafundurinn var haldinn 1. maí á Hallærisplaninu fyrir framan Hótel Vík.

Hápunktur kosningabaráttunnar var kosningahátíð sem stóð yfir frá kl. 13.00–19.00 á uppstigningardag í Laugardalshöll undir yfirskriftinni „Og þá var kátt í höllinni.“

Þúsundir streymdu á kosningahátíðina og er óhætt að segja að þetta hafi verið fjölmennasta kosningahátíð sem nokkur stjórnmálaflokkur hefur haldið. Þórhildur Þorleifsdóttir skipulagði hátíðina. Ýmsum kvennastéttum og kvennasamtökum var boðið að setja upp kynningarbása með upplýsingum um vinnuaðstæður, laun, menntunarkröfur og fleira.

Á hátíðinni voru litskyggnusýningar af ýmsu tagi, Peysufatasöngsveitin steig á stokk og þarna var leiklist, tónlist og upplestur. Einnig lestrarhorn, upplestrarhorn og föndurhorn fyrir börn sem fóstrur höfðu skipulagt og leiksvið til afnota fyrir börn og fullorðna. Útvarp Kvennaframboðs var í gangi yfir daginn og þrisvar sinnum var dagskrá með ræðum. Einnig var tombóla og kökubasar til fjáröflunar. Þó nokkrir fulltrúar annarra flokka mættu og fylgdust langleitir með og veltu fyrir sér hvað væri eiginlega á seyði.